فرانسه (ویکی پدیا)

فَرانسه با عنوان رسمی جمهوری فرانسه (به فرانسوی: République française) یکی از کشورهای واقع شده در اروپای غربی می‌باشد که دارای چند منطقه تحت حاکمیت نیز است. فرانسه یکی از سه کشوری است که دارای سواحی هم در دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس دارد (دو کشور دیگر عبارتند از اسپانیا و مراکش). بخاطر ظاهر این کشور، در زبان فرانسوی به آن لقب l’Hexagone (معنی: شش‌ضلعی) را داده‌اند.

زبان فرانسوی

از نظر تاریخی ، فرانسه در آغاز زبان واحدی نبوده و شامل لهجه های گوناگونی مانند: نورماندی Normand ، پیگاردی Picard ، والون Wallon ، شامپونی Champenois ، لورن Lorrain ، بریشون Berrichon ، پواتون Poitevin و ... بوده است.

گویش اهالی جزیره فرانسه { جزیره موریس که تا 1810 در دست فرانسویان بود } که از آغاز قرن هفدهم توسط طبقه بورژوای پاریس رواج یافت ، سرانجام دیگر گویشها را ازبین برد.

با این حال ، زبان فرانسوی هنوز هم در کشورهای مختلف فرانسوی زبان دارای شکلهای ویژه در تلفظ یا واژگان است و علت آن شاید اثر گویشهای کهن ، نفوذ دیگر زبانها ، یا عبارت پردازیهای بدیع باشد.

در اینجا به ذکر برخی از این عبارتهای شگفت انگیز میپردازیم . زن آبستن در رئونیون Le Reunion زنی است {دردمند} ، در جزایر آنتیل {کوچولودار شده} و در کبک کانادا {منتظر بودن} است و در بلژیک زنی است { باردار } در وضع زایمان.

در کانادا به کتری {بمب Bombe} گفته میشود ، {برداشتن کروک Se decapoter} به مفهوم درآوردن مانتو و روپوش است ؛ و یک {جفت گتر paire de claques } برای حفاظت کفشها از برف بکار میرود. اگر مخاطب شما { فشار دارد  avoir de la pression} و { صورتش بد است avoir mal a la mine } مفهومش این است که نگران است و چهره اش در هم است.

زبان فرانسوی

زبان فرانسوی بدون تردید یک زبان لاتینی شمرده میشود ، ولی در عین حال دارای ریشه گُلی و ، در نتیجه ، سلتی است. این وراثت دوجانبه معمولا شناخته نیست.

نوعی پیش داوری در این زمینه وجود دارد که طبق آن قبایل متعدد گُل با خصلتهای عاطفی و کمی دور از تمدن ، در برابر روم متمدن نتوانستند از شیوه کهن زندگی خود دفاع کنند. ارمغان روم برای این قبایل به شکلی نامنظم عبارت بود از: سازمان نظامی ، زبان لاتینی ، حقوق رومی ، و اندکی پس از آن مسیحیت. آستریکس ها Asterix اجداد فرانسویان ، شکار گراز را رها کردند و با جایگزین کردن زبان لاتینی به جای زبان گُلی ، در راه تمدن گام نهادند. آنها زبان لاتینی را نیز به اندازه ای تغییر دادند که به شکل گیری زبان فرانسوی انجامید.